Met dit werk heeft Maris een karakteristiek aspect van de jaren zestig uitgebeeld.
Het individu werd mondiger, mensen kwamen sneller en duidelijker voor hun eigen mening uit en namen stelling tegen de Vietnam-oorlog, voor de vrijheid van de vrouw, tegen autoritaire onderwijssystemen, etc.
Maris heeft een aantal mensen gegroepeerd met ertussen spandoeken.
Het is alsof men vanaf een hoog standpunt neerziet op de mensen die komen aanlopen.
Door de geabstraheerde vormen is een boeiend, ritmisch kunstwerk ontstaan.
Technisch interessant is dat aan de achterzijde van het beeld nog een paar restjes te zien zijn van de gravelmal.
Het werk is gepatineerd met salpeter waardoor de groene kleur ontstond.
Die kleurstof is over de restjes niet goed verwijderde gravel gespoten.
Volgens de catalogus uitgegeven bij de overzichtsexpositie van 1990 op de Nijmeegse universiteit maakte Maris het werk in 1960.
Waarschijnlijk is het echter van iets later datum en heeft hij het gemaakt als model voor de versie van 1,75 m hoog, die hij in 1966 leverde aan de Bernulphus LTS in Enschede, onderdeel van het huidige Bonhoeffer College.