029 – De polospeler
Op 19 maart 1936 vroeg Maris schriftelijk informatie aan de kunstcommissie van het Nederlandse Olympisch Comité omdat hij een beeld van een polospeler wilde inzenden naar de kunst-tentoonstelling die bij de Olympische Spelen in Berlijn zou worden gehouden.
Op 6 april kreeg hij te horen dat hij mocht deelnemen en 30 april stuurde hij zijn werk op.
Het was te zien op de tentoonstelling die 31 juli 1936 werd geopend.
Maris ontving een bronzen deelnemersmedaille met de inscriptie XI Olympiade Berlin 1936, die hij in het voetstuk van het beeld inmetselde.
Later meende men in zijn omgeving dat De polospeler met een bronzen medaille was bekroond, hetgeen een van de mythes uit Maris’ biografie werd die hij nooit heeft getracht te ontzenuwen.Na de tentoonstelling in Berlijn zond hij zijn Polospeler in naar de tentoonstelling van Sint Lucas in het Stedelijk Museum te Amsterdam van november-december 1936 en voorts naar vele exposities in den lande.
Het onderwerp, een polospeler, is tamelijk zeldzaam in de kunst.
Toch was er in 1930 in Amsterdam al een beeld van een polospeler geplaatst in de publieke ruimte en wel van de hand van beeldhouwer Antoon Raedecker.
Die maakte een modern gestileerd beeld, tamelijk gesloten van compositie.
Maris koos voor een heel open concept.
Hij zei later dat hij polospelers was gaan observeren om een zo getrouw mogelijk beeld te kunnen maken.
Zijn beeld komt inderdaad realistisch over.
De speler buigt naar rechts, bereidt zich in opperste concentratie voor op een slag, terwijl het paard zijn hoofd en hals naar links buigt om zo tegenwicht te bieden en in evenwicht te blijven.
In de haren van de speler zien we dat de kunstenaar zijn werk begint te stileren.
Maris is zijn hele carrière gefascineerd geweest door het paard.
Op de eerste tentoonstelling van Sint Lucas in Amsterdam waaraan hij deelnam, zond hij een centauer in, op de tweede een paardje in groene kunststeen en rond de jaren dertig maakte hij boerenpaarden en een paard met ruiter.
Bijna had hij in 1930 voor de stad Nijmegen een groot ruiterstandbeeld gemaakt van Karel de Grote, maar die opdracht werd hem uiteindelijk niet gegund.
Met De polospeler wilde Maris ongetwijfeld bewijzen dat hij wel degelijk een goed ruiterstandbeeld had kunnen maken.
 |
 |
